王祥晉受禪時。廊廟之士。莫不懽容。而祥色不加怡。時人為之語曰。王公恨恨。有送故之情也。御覽四百九十六。
羊祜昔有攘羊遺叔向之母。母埋之。後事發檢羊。肉盡唯舌存。遂以羊舌為氏族。祜其後也。御覽四百二十六。
先時吳童謠云。阿童復阿童。銜刀浮渡江。不畏岸上虎。但畏水中龍。祜聞之曰。此必水軍有功。即表王濬為龍驤將軍。謀伐吳。同上二百三十九。
祜周行賊境七百餘里。往反四十餘日。刈賊穀以為軍糧。皆計頃畝。送絹還直。使如穀價。同上八百三十七。
裴楷裴楷少知名。而風情朗悟。初陳留 阮籍 (《九家旧晋书辑本》人物) (《九家旧晋书辑本》人物)遭母喪。楷弱冠往弔。籍乃離喪位。神志晏然。至乃縱情嘯詠。傍若無人。楷不為改容。行止自若。遂便率情獨哭。哭畢而退。威容舉動無異。御覽五百六十一。
石崇嘗與裴楷、孫綽、醉宴。而綽慢節過度。崇責之。楷曰。季舒酒狂。四海所知。足下飲人狂藥。責人正禮。同上七百三十九。
賈充等治法律。楷亦參典其事。事畢。詔專讀奏平章當否。楷善能諷誦。音聲朗暢。執刑書穆若清詠焉。同上三百八十八。
衛玠衛玠字叔寶。御覽二百九。
玠有虛令之秀。清勝之氣。在群伍之中。有異人之望。祖太保見玠五歲曰。此兒神爽聰令。與眾大異。恐吾老不及見爾。世說注四。
玠在群伍之中。實有異人之望。齠齔時。武子常與乘白羊車于洛陽市上。舉市咸曰。誰家璧人。玠、武子甥也。于是家門州黨號為璧人。世說注六。初學記十九。御覽五百二十一。
驃騎王濟。玠之舅也。嘗與同遊。語人曰。昨日吾與外甥並出。一作共坐。冏若 明珠 (《九家旧晋书辑本》人物)之在我側。朗然來照人。世說注六。初學記十九。御覽五百二十一。
玠少有名理。善通莊老。琅邪王平子高氣不群。邁世獨傲。每聞玠之相議。至于理會之閒。要妙之際。輒絕倒于坐。前後三聞。為之三倒。時人遂曰。衛君談道。平子三倒。世說注五。
陳留阮千里。有令聞。當年太尉王君見而問曰。老莊與聖教同異。阮曰將無同。太尉善其言而辟之為掾。世號曰三語掾。君見而嘲之曰。一言可辟。何假三。阮曰。苟是一作足。天下民望。可無言而辟。何假于一言。御覽二百九。又三百九十。
玠素抱羸病。世說注六。
玠少有名理。善易老。自羸疾。初不于外擅相酬對。時友歎曰。衛君不言。言必入真。至武昌。見大將軍 王敦 (《九家旧晋书辑本》人物)。敦與談論。咨嗟不已。世說注三。
玠至武昌見王敦。敦與之談論彌日。信宿。敦顧謂僚屬曰。昔王輔嗣吐金聲于中朝。此子今復玉振于江表。微言之緒。絕而復續。不悟永嘉之中。復聞正始之音。阿平若在。當復絕倒。世說注五。
玠穎識通達、風韻標令。陳郡謝幼輿敬以亞父之禮。論者以為出王眉子、平子、武子。之右。世咸謂諸王三子。不如衛家一兒。娶樂廣女。裴叔道曰。妻父有冰清之姿。婿有璧潤之望。所謂秦晉之匹也。為太子洗馬。永嘉四年南至江夏。與兄別于梁里澗。語曰。在三之義。人之所重。今日忠臣致身之道。可不勉乎。行至豫章。乃卒。世說注二。
玠咸和中墳遷于江寧。丞相王公教曰。衛洗馬明當改葬。此君風流名士。海內民望。可修三牲之祭。以敦舊好。世說注六。御覽五百五十五。
永和中。丹陽尹劉真長、鎮西將軍謝仁祖、並知名。時人共商略中朝人士。遂及于玠。或問杜弘治可得方衛洗馬不。謝曰。安得相比。其閒可容數人。世說注五。御覽四百四十四。及四百四十六。
張華駕西征鍾會。次長安。華兼中書侍郎。從行。掌軍中書疏表檄。文帝善之。御覽五百九十七。
陳壽好學。善箸述。師事同郡譙周。少仕蜀。在觀閤為郎。除中書箸作佐郎。撰三國志。當時夏侯湛等多欲作魏書。見壽作即壞己書。初學記十二。御覽二百三十四。按皆引作張華別傳。
雷煥雷煥字孔章。鄱陽人。善星歷卜占。晉司空張華。夜見異氣起斗牛之閒。華問煥見之乎。煥曰。此謂寶劍氣也。華曰。時有相吾者云。君當貴達。身佩寶劍。此言欲效矣。乃拜煥為豐城令。煥到縣。移獄。掘獄基入四十餘尺。得青石函一枚。中有雙劍。琢錯文采。翳而未明。煥初經南昌。遣人取西山北巖下土二升。黃白色。用拭劍。光豔照耀。莫不驚愕。乃送一劍並少黃土與華。自留一劍。華得劍。喜置坐側。曰此干將也。 莫邪 (《九家旧晋书辑本》人物) (《九家旧晋书辑本》人物)何以不至。然天生神物。終當合耳。此土南昌西山北巖土也。不如華陰山赤土。乃更封華陰赤土一斤送與煥。答書云。詳觀劍體。真干將也。君更用赤土磨拭。劍鮮光逾益精明。及華誅。劍亡玉匣。莫知所在。後煥亡。煥子爽帶劍經延平津。劍無故墮水。令人沒水逐